Zaczęło się niewinnie. Był piątek połowa maja 2020. Sączyłem popołudniową kawkę i jak zwykle zagryzałem trzema grześkami bez czekolady 🙂 Plumka do mnie Paweł Żuk z propozycją wystartowania w biegu. Podaje szczegóły – bieg 6-cio godzinny na bieżni, na stadionie, w sobotę 6-go czerwca w Warszawie. Hmm, zaraz, zaraz ileee?? 🙂 Z drugiej…
Na początku marca uległem delikatnie powszechnemu odrętwieniu 🙂 w związku z COVID-19. U mnie na szczęście to było chwilowe i trwało tak ze 2 dni. Zdążyłem wrzucić na bloga tekst jak według mnie dalej potoczy się sytuacja związana z bieganiem. No i kurcze sprawdziło się 🙁
Zwykle w moim kalendarzu biegowym sprawdzian formy przed głównym startem jesieni czyli Maratonem Warszawskim robię w Warszawie. Pod koniec sierpnia, tj. na miesiąc przed maratonem rozgrywany jest Półmaraton Praski. Na miejscu, elegancko wyrywam się pod wieczór na 2 godzinki na Pragę, biegnę wracam – nie ma tematu 🙂 .
Gorący czerwcowy weekend postanowiłem spędzić w Pabianicach. Były tam rozgrywane trzy biegi: Mistrzostw Polski na 100 km, bieg 48-godzinny 🙂 i bieg na 50 km . Chciałem zrobić solidny trening. Patrząc na prognozę pogody tydzień przed zawodami, obstawiałem bieganie nie dalej niż do 55-60 kilometra.
Po tym przydługim wstępie w części 1. już tylko konkrety – no prawie 🙂
Skrótowy opis, jak to z tą Florydą było – a było wspaniale. Dużo słońca, sportowych emocji a na koniec zwiedzanie. Dopiero wróciliśmy i wiemy, że to nie był nasz ostatni raz na amerykańskiej ziemi 🙂 Ale po kolei, od początku i bez uprzedzania faktów 🙂
Biegów ultra na swoim koncie nie mam zbyt wiele, jednak ten zdecydowanie był dla mnie najłatwiejszy. Biorąc pod uwagę jak mało mnie to kosztowało wysiłku utwierdziłem się w przekonaniu, że najlepsze ultramaratony dopiero przede mną 🙂
40. jubileuszowy a mój 11. Maraton Warszawski za mną. Na koncie mam w sumie 12 królewskich dystansów. Tego dnia w planie miałem do wykonania mocny trening i to wyszło znakomicie.
Podczas Wings For Life, w nogi weszło ponad 66 kilometrów, ale żeby nie kolano śmigałbym już ponownie po ursynowie. Chęć do biegania jest jeszcze większa niż przed wyścigiem. Oczywiście zdrowy rozsądek nakazuje odpoczynek, przebiegnę więc ten ultramaraton jeszcze raz, tyle że „na sucho”. Możecie się śmiało podczepić 🙂
„Przed chwilą” były jeszcze dwa tygodnie do Wingsa, a ja się zastanawiałem czy zdążę się zregenerować po Orlen Maraton. A teraz zastanawiam się o której wyjechać do Poznania. Chyba było jakieś zakrzywienie czasu 🙂 . Ale cóż – czas leci nieubłaganie, ale na szczęście JA pilotuję. Z dwojga złego jestem w ulubionym okresie…